play_arrow
play_arrow
play_arrow
"Hanzala 10 yaşında doğdu ve her zaman 10 yaşında olacak. Vatanına döndüğünde de 10 yaşında olup büyümeye başlayacak. Doğanın kanunları ona işlemeyecek. O eşsiz. Her şey vatanına döndükten sonra normalleşmeye başlayacak. Onu yoksul ve acının sembolü olarak resmettim ve adını Hanzala koydum. En başta Filistinli bir çocuktu. Fakat şuuru, onu ulusaldan uluslararası bir yere taşıdı. Basit fakat sert bir çocuk. İşte bu nedenle insanlar onu sahiplendi ve kendi duygularını temsil ettiğini hissetti. Hanzala sadece Filistinli bir çocuk değil, siyonistlerin işgallerine karşı çıkan, insanların haklarını savunan bir çocuk. "Hanzala'nın gözünde yoksullar Filistinlidir. Ezilenler, mazlumlar hepsi Filistinlidir. Sadece bir ülke olarak değil, insanî anlamda bir Filistin."
Alberto Giacometti, avangart sanatçıların gerçeklikten uzaklaşma çabalarıyla Kübizm ve Gerçeküstücülüğe yöneldiği bir dönemde, ulaşılamaz bir hedef olarak gördüğü "gerçeklik" üzerine çalıştı. Savaş sonrası yaşadığı yabancılaşmayla yaptığı, neredeyse yok olup gidecek gibi görünen heykelleri onu 20. yüzyılın en ünlü heykeltıraşlarından birine dönüştürdü.
Sanat beni bir hayli ilgilendiriyor lâkin gerçek beni daha fazla ilgilendiriyor. —Alberto Giacometti
